Η ομάδα δημοσιογραφίας του σχολείου παίρνει συνέντευξη από την κ. Στέλλα Κανάση, εκπαιδευτικό, μαμά, γιαγιά, προγιαγιά και φυσικά εκ των ιδρυτών του σχολείου. Στη δημοσιογραφική μας ομάδα συμμετείχαν ο Άγγελος από την Α’ τάξη, η Γεωργία από τη Β΄τάξη , ο Νικόλας από τη Γ΄τάξη, ο Νικόλας από την Δ΄τάξη και η Χριστίνα από τη Στ΄τάξη. Τα παιδιά σκέφτηκαν τις ερωτήσεις, σχετικά με όλα όσα θα ήθελαν να μάθουν και η κ. Κανάση τους απάντησε με πολλή χαρά. Ας δούμε, λοιπόν, τι είχε να τους πει:
Κ. Κανάση, ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε κατά τη δημιουργία και ίδρυση του σχολείου;
Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν τα οικονομικά. Χρειαζόμασταν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για την αγορά του οικοπέδου και την ανέγερση του κτιρίου. Συμφωνήσαμε με τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και τον εργολάβο που ανέλαβε την οικοδομή να πληρώνουμε τα ποσά αυτά σε δόσεις. Ευτυχώς από την πρώτη κιόλας χρονιά που λειτούργησε το σχολείο γράφτηκαν πολλοί μαθητές με αποτέλεσμα να ξεπληρώσουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα τις οικονομικές υποχρεώσεις μας. Η άλλη μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν οι καθυστερήσεις των διαφόρων τεχνιτών που είχαν αναλάβει το οικοδομικό έργο. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήταν συνεπείς στις προθεσμίες που μας είχαν δώσει για την αποπεράτωση των εργασιών με αποτέλεσμα να πλησιάζει η ημέρα έναρξης των μαθημάτων και να υπάρχουν ελλείψεις. Επίσης ήταν πρόκληση για μας να πείσουμε τους γονείς να εγγράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο μας, το οποίο ήταν ένα νέο σχολείο, όχι γνωστό. Ευτυχώς όμως όλες αυτές οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν και η πρώτη χρονιά ξεκίνησε χωρίς προβλήματα, με πολλούς μαθητές να φοιτούν στο σχολείο μας.
Πώς ήταν αυτός ο χώρος πριν χτιστεί το σχολείο;
Στο χώρο αυτό λειτουργούσε ένα άλλο ιδιωτικό σχολείο, το οποίο ανήκε στον κ. Κωνσταντίνο Μόσχο και μάλιστα έχω φυλάξει, για να σας δείξω ένα τετράδιό του με τραγούδια και ποίηματα για παιδιά. Ήταν δημοτικό και νηπιαγωγείο. Το κτίριο ήταν παλαιό και, όταν το αγοράσαμε εμείς, το κατεδαφίσαμε και κτίσαμε ένα καινούριο, σύγχρονο σχολείο.
Πόσους μαθητές είχε το σχολείο όταν ξεκινήσατε;
Την πρώτη χρονιά γράφτηκαν στο σχολείο 112 παιδιά από την περιοχή των Ιλισίων, του Ζωγράφου, της Καισαριανής, του Βύρωνα, των Αμπελοκήπων.
Ποιος ήταν ο αριθμός των παιδιών σε κάθε τάξη;
Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σχολείου ο μέσος αριθμός μαθητών ανά τάξη ήταν 40. Με τα σημερινά δεδομένα αυτός είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Τότε όμως ήταν πολύ συνηθισμένο μία τάξη να έχει τόσα παιδιά. Οι δάσκαλοι έπρεπε να φροντίζουν κάθε λεπτό προκειμένου να τηρείται η τάξη και η ησυχία μέσα σε μία αίθουσα με τόσα παιδιά. Επίσης είχαν μεγάλο φόρτο εργασίας, καθώς έπρεπε να εξετάζουν όλους τους μαθητές σε όλα τα μαθήματα και να διορθώνουν τα τετράδιά τους. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό κάθε ημέρα ένας δάσκαλος διόρθωνε περίπου 160 τετράδια!
Πώς ήταν τα παιδιά εκείνα τα χρόνια;
Τα παιδιά εκείνης της εποχής, δηλαδή στις δεκαετίες του ΄60,΄70 και ΄80, ήταν πιο υπάκουα και πειθαρχημένα από τα σημερινά. Έδιχναν μεγάλο σεβασμό στους δασκάλους και θεωρούσαν αδιανόητο να μην διαβάζουν τα μαθήματά τους.
Κ. Κανάση, τι πιστεύετε ότι έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου;
Σήμερα τα παιδιά έχουν περισσότερα ερεθίσματα από μικρή ηλικία, γι’ αυτό μπορώ να πω ότι γίνονται πιο έξυπνα. Η ύλη των μαθημάτων βέβαια έχει γίνει πιο δύσκολη και απαιτητική. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι σήμερα είναι απαραίτητη η άριστη γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών, καταλαβαίνετε ότι οι μαθητές πρέπει να κατακτήσουν πολύ μεγάλο όγκο γνώσεων. Επίσης τα παιδιά ασχολούνται με πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, αθλήματα, μουσική, χορό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην διαθέτουν πολύ χρόνο για τη μελέτη των μαθημάτων τους. Επιπλέον τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας των γονέων έχουν μειώσει τον χρόνο που περνάει μαζί μία οικογένεια. Όλα αυτά κάνουν τα σημερινά παιδιά να είναι πολύ διαφορετικά από τα παιδιά των προηγούμενων δεκαετιών.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θα ήθελαν να ακολουθήσουν το επάγγελμά σας και τους νέους εκπαιδευτικούς;
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει πάντα να θυμούνται ότι ασκούν ένα λειτούργημα. Ειδικά οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι είναι αυτοί που μαθαίνουν στα μικρά παιδιά τα βασικά, όχι μόνο στον τομέα των γνώσεων αλλά και στη συμπεριφορά. Αυτό απαιτεί μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και τεράστια υπομονή.
Κ. Κανάση, ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη! Σας ευχαριστώ και εγώ και σας εύχομαι υγεία και καλή πρόοδο!
